خودایا زور دلم ته نگه ( خدا جون خیلی دلم تنگه )

ئه مان ده ستم به دامانت

خودایا چیت هه یه دلم پی ته سکین ده م ؟ خودایا دلم وه ک کوره ی آسن گه رانه . به هه ر ده ری ده سنم برد له رووم به سیاوه . ئه ی خوایا بوچ مه ینه تت خلق کرده وه ؟ بو ئه وه ی فه رهادت به ده ریای ئه سری خوی قه رق بکیه یتوه . خوا گیان بوچ ده رگای خوتم لی وه ناکه یتوه ؟ خوا گیان دلم وه ک ئاگر جه هانم ده سوتی آخ که سی بوچ نیه بمکوژینیته وه ؟ آخ آخ بوچ منی قور به سه ر پیم به ئه م دونیای ماته مه  ناوه . بوچ پیمیان نه گوت تو خوشت ده وی به م دوونیا پا بنیته وه ؟ ؟  خوا گیان تا کی ئه ذاب تا کی دوری له تو . سوتام سوتام سوتام . بوچ که سی ده ردم نازانه ؟ مه گه ر منیش انسان نیم ؟ مه گه ر منیش دلم نیه ؟ تا که ی یا ره ب ئه م ده رده بشاریمه وه ؟  تا که ی به درو بژیم ؟ آخ ئه گه ر په روه نده ی ئامالم سپیو بوایه روم بو که لیت داوای مه رگم بکردایه به لام به م هه مکه گوناهه ده ترسم له دیداری تو به لام تو هم ره حمانو هم ره حیمی .

خوا گیان به هرکی ئیژم ئامه دردی منه ئه لی خوا گوره س . په ناه به ره خودا . پشتم خالیه ، ته نیام باری خه م پشتمی چه ماونوه به قودره تی خووت هه لم سینه . به جه لالت ئه گر ئه م ده رده له من جودا بکه ی به نوری بیانیانت به خونی مه غریوت قه سم فه رهاد ده بی به پیاوه چاکه . خوایا قه رقی بی نیازیم بکه . عاشقی خوت به دلم بخه تا نیازم به کس جز خوت نه بیته وه .

یاره ب ده ستم بگره خه لاسم ده نیجاتم ده .... یا ره ب ده رگای به خته وه ری خوتم لی بکه ره وه . ئه مان ده ستم به دامانت .     

فارسی :

خدا جون چه چیزی هست که بتونه دل منو تسکین بده . خدا جون دلم مثل کوره ی آهنگران می سوزه . به هر دری که زدم روم بسته شد . ای خدا چرا مهنت و درد رو آفریدی ؟ می خواستی فرهادتو تو دریای اشک خودش غرق کنی ؟ خدا جون چرا درهای رحمت خودت رو روم باز نمی کنی ؟ خدا جون دلم مثل آتش جهنم داره می سوزه چرا کسی پیدا نمی شه خاموشم کنه ؟ آه آه چرا من خاک به سر پا به این دنیا گذاشتم ؟ چرا اون روز از خودم نپرسیدن میخای به دنیا بری یا نه ؟ تا صد بار می گفتم نه نه نه . پروردگارا تا کی عذاب تاکی دوری از تو ؟ سوختم سوختم سوختم . چرا هیچکس دردمو نمی فهمه ؟ مگه منم انسان نیستم ؟ مگه منم دل ندارم ؟ تا کی این درد و پنهان کنم ؟ تا کی با دروغ زندگی کنم تا کی خودمو گول بزنم ؟ آه اگه کارنامه ی اعمالم سفید بود روم می شود ازت طلب مرگ می کردم اما چه کنم با این همه گناه می ترسم از دیدار باتو  با این همه تو باز رحمانو رحیمی . 

خدا جون به هرکی میگم دردم اینه تنها جوابش اینه که خدا بزرگه . پناه بر خدا . تنهام . بار غم کمرم رو خم کرده با قدرت خودت بلندم کن . به جلالت قسم اگه از این درد خلاصم کنی به روشنایی صبح و به سرخی شفق زیبایت فرهاد مرد بزرگی میشه . 

خدا جونم منو غرق بی نیازی بکن . عشق خودت رو تو دلم بنداز نه بیگانه تا نیازم جز به تو به کسی دیگه نیافته و. 

خدا جون دستم رو بگیر نجاتم بده ...... خدایا درهای سعادت و شادکامی رو بروم بگشا . 

امان دستم به دامانت